Rydw i’n
teimlo mae hi’n amser mawr i fi ysgrifennu rhywbeth i’r tudalen yma! Mae pum mis wedi mynd ers yr erthygl gyntaf!
Wrth gwrs rydw i’n dal –yn wastad- darllen am Gymru a’r Gymraeg, ddim ond, wel,
mae hi’n ychydig mwy anodd ffindio’r deiliad ac ysgrifennu na darllen.
Felly, rydw
i ‘n gallu dechrau am beth fe fues i’n gwneud yn yr iaith Gymraeg.
Rhosmari a rhosynnau |
* Fe
gyfieithais i gân Gymreig o’r enw Ar lan y môr eleni. Mae hi’n farddoniaeth eto! Hyd yn oed os mae hi’n ddymunol fy mod yn gwrando am y
gerddoriaeth, mae hi’n dal yn anodd i fi ddeall a chyfieithu, felly rydw i’n dod yn ôl un waith ag un waith
eto i’r un gerdd. A’r mwy rydw i’n darllen a dod yn ôl i’r gathl yma, y mwy
rwy’n moyn wneud cymhariaeth gyda’r hen farddoniaeth o’r oesoedd canol. Ddoe, fel enghraifft, fe ddes i o hyd i'r un cyfuniad o blanhigion, rhosynnau a lilïau (llinell 6), yn nhestun o’r
drydedd ganrif ar ddeg.
Traeth ym Mergantinhos, Galys. |
No comments:
Post a Comment